Hakkımda

1998 yılında Hacettepe Üniversitesine başlarken ‘sonunda hayallerim gerçek oldu’ demiştim... Oysa yeni başlıyordu esas serüven... Yoğun ders saatleri, stajlar, bitmek bilmeyen notlar, sınavlar, nöbetler ve uykusuz geceler... Öğrencilik sonrasında asistanlık yılları, temponun iyice arttığı yoğun çalışma saatleri... Tüm yoğunluğuna rağmen hep keyifle ve mutlulukla hatırladığım yıllar...Zaman içinde öğrendim ki; iyi bir doktor olmak için iletişim yeteneğiniz yüksek olmalı, yaptığınız işi tüm zorluklarına rağmen severek yapmalısınız. Bazen iyi bir dinleyici, bazen de iyi bir anlatıcı olmalısınız. Her hastada yeniden, aynı heyecanla en baştan başlayabilmeniz gerek...Tüm zorluklarına rağmen, tekrar dünyaya gelsem yine doktor olmak; sevgiyle, empati ile, heyecanla hastalarımla buluşmak isterdim.Sağlıklı günlerde görüşmek dileğiyle...